Het is een jaarlijkse traditie om het beste woord van het desbetreffende jaar te selecteren en te eren. Onze dikke woordenbewaker, Van Dale, zorgt steevast voor een spannende competitie, waar geheel volgens ondemocratische normen en waarden de stem van het volk regeert. 2009 schonk ons ‘ontvrienden’ (gevolgd door nummer twee ‘Mexicaanse griep’ en de eeuwige …
Lees verder “Woordwoensdag: Knoflookcrisis redt woordencrisis”
Het werkwoord ‘epibreren’ heeft geen betekenis, waardoor de betekenisloosheid uiteindelijk de betekenis van het woord werd. Een woord met meerdere lagen, bestaand uit klanken die het juiste cachet presenteren.
‘Totale quatsch,’ antwoordde Harry Mulisch op de vraag of hij lid was van de NSB-organisatie Jeugdstorm. En: ‘Als het waar was, had ik er wel een prachtige roman over geschreven’. Met zo’n repliek behoor je zonder enige twijfel tot de leiders van het schrijversgilde.
De herfstcoup heeft weer plaatsgevonden. Een uitstekend moment om een prachtig woord te introduceren, dat helaas ten onder gaat aan zijn eigen ik: patjepeeër.
In principe is dit stuk een week en een dag te laat, maar alsnog wordt het woord ‘Prinsjesdag’ onder de loep gelegd. Geheel in stijl. Het koningshuis loopt immers ook een aantal eeuwen achter.
Het Nederlands is een prachtige taal. Sterker nog: het is mijn lievelingstaal. Natuurlijk oogt het niet zo sierlijk als het Spaans, golft het niet zo vrij als het Frans en stuitert het niet zo intrigerend als het Italiaans, maar toch is het plezierig op zijn eigen, onbevangen, manier.
Een broeierige oppervlakte aan het Neude, gevuld met ambitieuze nerds van de hoogste orde. Voor de één een nachtmerrie, voor de gemeente en de provincie Utrecht een droom. Zij hielpen stichting Dutch Game Garden het voormalige ABN AMRO-pand te bezetten en om te dopen tot een hemelse herberg voor gamebouwers.
De woensdag is een weekbreker en daarom geliefd onder de werkmieren van onze koningin. Maar wie breekt de woensdag, zodat ook de breukdag wordt gebroken voor een perfecte co-existentie van de meest nobele dag na de weekeinddagen?
Bij het nieuwste exemplaar van het populairste populair-wetenschappelijk magazine Quest wordt een extraatje geleverd. Een klein Questje: een special over nanotechnologie. Tegenwoordig kunnen wij mensen werken met deeltjes zo minuscuul als een miljardste van een meter; dat terwijl we duizenden jaren geleden met het kwijl langs onze mondhoeken een edelhert van dik tweehonderdvijftig kilogram probeerden …
Vakantie. Je moet er wel van houden. Letterlijk. Iedere gezonde Nederlandse bol raakt minstens tweemaal per jaar vervuld met reisdrift en geniepig hupt dat enthousiasme van hoofd naar hoofd, totdat heel Nederland in de file staat. Keuze heb je niet; dus ik houd er ook van.
Morgen fluiten vogeltjes officieel de lente in, maar gisteren hoorde eigenlijk de generale repetitie te zijn van het super seizoen. Helaas werd de belofte van Piet Paulusma en kornuiten niet helemaal ingelost. Het zonnetje verstopte zich veelvuldig achter donzige wolkjes. Helaas. De weerman had weer te veel wijntjes in zijn bloedbaan gegoten.
Elke maand vindt er ergens op deze aardbol minimaal één bloedbad plaats. Zo verrekte verlept is de wereld vandaag de dag. Een jongeman – het liefst bebrild, bevlekt met puisten en wratten en verslaafd aan het o zo ‘gevaarlijke’ medium games – schiet met een uzi, of twee, zijn hele school dood. Bloedbad. Vreselijk.
Nicolae Ceauşescu was de dictator die Roemenië jarenlang in een ijzeren greep hield. ‘Stalinistischer dan Stalin zelf,’ zo omschreef auteur Geert Mak de dictator van het Latijnse land in Oost-Europa. Twintig jaar geleden verslapte zijn greep ‘plotseling’. Op de geboortedag van Jezus Christus werd deze zelfbenoemde Messias van Roemenië – samen met zijn vrouw Elena …
Alles wat je schrijft, kan tegen je gebruikt worden. Een variant op deze spreuk wordt door de Amerikaanse politie veelvoudig gebruikt. Dat dit gezegde ook in Nederland geldt – en dat het wijs is om daar rekening mee te houden –, blijkt wel uit mijn diploma-uitreiking van gisteren te Windesheim Zwolle.
Charlotte Mutsaers. Wie kent haar niet? Ik, bijvoorbeeld. Niet persoonlijk, maar haar werk is mij bekend. Vorige maand werd deze schilderes annex schrijfster 67 jaar oud. Ze mag stoppen met werken van het kabinet.
© 2005 - 2024, Stefan Popa