‘Een boeiende, gelaagde en knap geschreven roman. Flink op smaak’


Lees meer /

De beroemde en bekroonde televisiekok Alex Petrescu koopt een paleis in het land van zijn moeder – of nou ja, een ruïne tussen de verdwijnende bossen. Op het domein staat nog maar één oereik overeind. Een boom met een verhaal. Alex probeert het landhuis, zichzelf en bovenal het bedreigde woud te behoeden van de ondergang. Hij wil zijn oude leven vergeten.

Maar het leven vergeet hem niet.

LOG

Altijd alleen

Je komt alleen en je gaat alleen. Er zijn tientallen filosofen, schrijvers, volkszangers, rappers, zatlappen en facebookers die deze strekking uit elkaar trekken, hutselen en opnieuw samenvoegen. De uitkomst blijft dezelfde: je bent alleen voor en alleen na. Altijd alleen. Nu is enig cynisme mij niet vreemd. Integendeel, pessimisme is mijn vorm van optimisme. Ik speel al langer met het idee om een zelfhulpboek te schrijven over de kracht van pessimisme – immer optimistisch van toon, tot brakens toe. Lees toch door…

Vrienden

Op Facebook krijg ik plotseling heel veel vriendschapsverzoeken. Vaak twijfel ik of er wel echt echte mensen achter de profielen zitten. Ik zie wel dat veel van mijn vrienden vrienden zijn met deze nieuwe vrienden. Dan klik ik maar op accepteren. Ik heb veel vertrouwen in vriendschappen. Misschien is het een idee dat al deze mensen of ‘mensen’ even mijn nieuwe roman kopen, In de schaduw van de eik. Gewoon voor de zekerheid. Dan weet ik dat we écht vrienden zijn.

EERDER VERSCHENEN

“Popa’s epos heeft iets klassieks, geschreven in een tijdloze, beeldende stijl. Het beklijft!” – Bo van Houwelingen in De Volkskrant

“Drankovergoten en welbespraakt. Een krankzinnig reisverhaal. Verrukkelijk!” – Atte Jongstra

“Zo gemakkelijk zet deze jonge, fijne verhalenverteller een sterk poëtisch beeld neer.” – Guus Bauer op Tzum

“Voor alles is Popa een vitale verteller die iets kwijt móét: een verhaal dat er mag zijn.” – Jeroen Vullings in Vrij Nederland

VOLG(ENS) MIJ

romans: of de oleander de winter overleeft - de verovering van vlaanderen - a27 - verdwenen grenzen

© 2005 - 2024, Stefan Popa