Ik werd zojuist gevraagd naar mijn hobby’s. Basisschool all over again. Zo in het Engels klinkt het nog dramatischer, is het niet? Het was dan ook best dramatisch. Omdat het 2017 is, probeer ik wat liever te zijn. Dus als ik word gevraagd om mee te doen aan een enquête, wil ik best even helpen. Na twee pagina’s krijg ik een lijstje met activiteiten voorgeschoteld. Hier moet één of meerdere van mijn hobby’s tussen zitten. Maar Wat Ik Dan (Niet) Zie Geloof Je Nooit.
Ik houd de volgorde van de vragensteller aan. Ik mocht zoveel hobby’s afvinken als ik wilde. We beginnen natuurlijk met televisie kijken. Daarna volgt:
Familie, vissen, tuinieren, zwemmen, gamen, bioscoop, wandelen, golf, fitness, teamsporten, samenzijn met vrienden/buren, thuis films kijken, reizen, muziek luisteren, winkelen, handarbeid (niet te verwarren met houtbewerken), camping, kerk, varen, jagen, ontnen (wat?), textiel, fietsen, sportprogramma’s bekijken, muziek maken, slapen (vink), strand, bowlen, koken, mensen thuis uitnodigen, sleutelen aan auto, (huis)dieren, uit eten, schilderen, hardlopen, werken met hout (niet te verwarren met handarbeid), wandelen in de natuur.
Voor de mensen die graag een boek lezen is geen ruimte. Nou ja, er was ook een kopje ‘anders…’. Want lezen is anders.
Dus ik heb maar voor wandelen gekozen. Niet voor de tweede, maar voor de eerste, want anders wandel je in de natuur. Ik wandel het liefst binnen. Op een stoel. In een boek.
En kerk.
IIk schreef dit op