De fallus van Saoedi-Arabië

In Saoedi-Arabië kan alles. Dat is het idee achter de Kingdom Tower, het aankomende hoogste gebouw van de wereld. De toren wordt één kilometer hoog. Stapel drie Eiffeltorens op elkaar en je komt alsnog een gemiddeld appartementenblok te kort om het Saoedi-Arabische huzarenstukje te evenaren. De Kingdom Tower wordt het uitroepteken van het mensdom. Hiervoor …

Een vleugje discriminatie scoort lekker in verkiezingstijd

Door alle ‘subtiele’ berichten vanuit de VVD en de PvdA heeft Geert Wilders het gevoel dat hij zichzelf moet overschreeuwen om relevant te blijven, schrijft Stefan Popa. ‘U en ik mogen ongenuanceerd zijn, maar de politiek niet.’

Boekentip in De Wereld Draait Door

Wim Krings van het DWDD-boekenpanel besprak gisteravond mijn debuutroman Verdwenen grenzen in De Wereld Draait Door. ‘Het is gigantisch goed,’ zei hij onder andere. Dat zinnetje heb ik pas geregistreerd nadat ik het fragment voor de derde keer bekeek. Ik kan het nog steeds amper geloven. En passant werd ook de ‘geweldige recensie‘ van Jeroen …

Interview HP/De Tijd

Zaterdag verscheen een kort interview met mij op de website van HP/De Tijd. Het was de eerste keer dat ik sprak over mijn debuutroman Verdwenen grenzen en mij realiseerde dat het schrijven erop zit. Nu is het een kwestie van afwachten: valt het boek in de smaak? Misschien is dat nog frustrerender dan het schrijven …

Een week om de magie van het boek te onderstrepen

‘Dat er überhaupt zoveel media-aandacht aan het Polare-debacle wordt geschonken, kan maar één ding betekenen: het boek leeft.’ Een fragment uit het artikel dat ik voor Joop.nl schreef over de Boekenweek. Omdat ik iets positiefs over boeken en vooral de boekenmarkt wilde schrijven. Gelukt.

Boekpresentatie Verdwenen grenzen

‘Proost.’ Zo eindigde de presentatie van Verdwenen grenzen in boekhandel Den Boer. Den Boer wordt door velen geprezen als de mooiste boekenzaak van het land en daar sluit ik mij graag bij aan. Ik ben blij dat mijn uitgeverij, mijn agent en ik, mijn debuutroman juist daar mochten presenteren aan het publiek. Een publiek dat …

Angst

Ik heb nooit voor mijzelf geschreven. Misschien een beetje, maar nog meer nog voor de lezer. Zelf lees ik liever een boek van een ander, van Gabriel García Márquez, van Alexandre Dumas, van Dostojevski, van Dimitri Verhulst, Jan van Mersbergen, Tommy Wieringa of van wie dan ook. Sommige schrijvers schrijven alleen voor zichzelf. De lezer …

De nachtelijke besognes van Bram Peters

Toen de nacht inviel, draaide Bram Peters de toiletdeur van het slot, zette deze voorzichtig open en vergrootte de kier door zijn hoofd voorzichtig door de ontstane opening te duwen. Hij had enkele uren in het donker gezeten, waardoor zijn ogen gewend waren om schimmen te onderscheiden. De overloop was van alle leven ontdaan, zag hij, maar hij wilde er zeker van zijn. Hij luisterde of er iemand was achter een van de vele deuren. Een minuutlang bleef het stil. En ook de volgende drie minuten suisde enkel de meest zuivere stilte zijn oren binnen.

Op de kermis

– Kom je hier vaker? – Meestal één keer per jaar. Soms twee keer. – Ja, ik wilde net zeggen: volgens mij zag ik jou gisteravond ook lopen. – Is dat zo? – Ik weet het vrijwel zeker. Ik heb alle avonden tot nu toe meegemaakt. Eergisteren was je er niet, maar gisteren viel je …

Roemenen en Bulgaren: wees welkom

Emigreren is een opoffering, bepaald geen hobby, meent de Nederlands-Roemeense schrijver Stefan Popa. Het nieuwe land is vreemd, het oude land is thuis niet meer. ‘Laten we het erover hebben hoe we nare contracten, legkipkamers en arbeidsdwang die riekt naar slavernij kunnen voorkomen. Dat moet het debat zijn.

Spektakel

Iedere morgen stond onze buurman vroeg op om noeste arbeid te leveren. Dat omschrijf ik met archaïsche woorden, omdat ons Pim buitengewoon ouderwets te werk ging. Niemand wist precies waar hij aan werkte, tussen de vier benauwde muren van zijn garage, maar de hele straat hoorde hem hameren en zagen. Een boormachine of tube lijm …

Likje verf voor website

De vorige lay-out stamde nog uit een YOLO-loze tijd, dus het was tijd om deze aan te passen aan de huidige standaard. Met een prominente plek voor Verdwenen grenzen, mijn debuutroman, die in februari zal verschijnen bij uitgeverij Link.

romans: of de oleander de winter overleeft - de verovering van vlaanderen - a27 - verdwenen grenzen

© 2005 - 2024, Stefan Popa