Ik heb een zwak voor schuinsmarcheerders. Lieden die liederlijk door het leven lanterfanten, alles (aan)pakken wat hen de moeite waard lijkt en lullige levensactiviteiten streng links laten liggen omdat zij zich enkel concentreren op de kostbare momenten des levens. Dat is mooi…
Woordwoensdag: Adopteer een belegen woord
Vroeger was alles beter. Dat weet iedereen, behalve zij die te jong zijn om met weemoed aan het verleden te denken. Zij zullen het echter nog leren, zodra de jeugdpuistjes en de depressieve buien vervallen. Wis en waarachtig!
Woordwoensdag: Knoflookcrisis redt woordencrisis
Het is een jaarlijkse traditie om het beste woord van het desbetreffende jaar te selecteren en te eren. Onze dikke woordenbewaker, Van Dale, zorgt steevast voor een spannende competitie, waar geheel volgens ondemocratische normen en waarden de stem van het volk regeert. 2009 schonk ons ‘ontvrienden’ (gevolgd door nummer twee ‘Mexicaanse griep’ en de eeuwige …
Lees verder “Woordwoensdag: Knoflookcrisis redt woordencrisis”
Woordwoensdag: Epibreren is mijn vak
Het werkwoord ‘epibreren’ heeft geen betekenis, waardoor de betekenisloosheid uiteindelijk de betekenis van het woord werd. Een woord met meerdere lagen, bestaand uit klanken die het juiste cachet presenteren.
Woordwoensdag: Quatsch is de kampioen
‘Totale quatsch,’ antwoordde Harry Mulisch op de vraag of hij lid was van de NSB-organisatie Jeugdstorm. En: ‘Als het waar was, had ik er wel een prachtige roman over geschreven’. Met zo’n repliek behoor je zonder enige twijfel tot de leiders van het schrijversgilde.
Woordwoensdag: Lijden aan je eigen ik
De herfstcoup heeft weer plaatsgevonden. Een uitstekend moment om een prachtig woord te introduceren, dat helaas ten onder gaat aan zijn eigen ik: patjepeeër.
Woordwoensdag: Akelig adel
In principe is dit stuk een week en een dag te laat, maar alsnog wordt het woord ‘Prinsjesdag’ onder de loep gelegd. Geheel in stijl. Het koningshuis loopt immers ook een aantal eeuwen achter.
Woordwoensdag: wat een fiasco
Het Nederlands is een prachtige taal. Sterker nog: het is mijn lievelingstaal. Natuurlijk oogt het niet zo sierlijk als het Spaans, golft het niet zo vrij als het Frans en stuitert het niet zo intrigerend als het Italiaans, maar toch is het plezierig op zijn eigen, onbevangen, manier.
Woordwoensdag: Prehistorisch plezier
De woensdag is een weekbreker en daarom geliefd onder de werkmieren van onze koningin. Maar wie breekt de woensdag, zodat ook de breukdag wordt gebroken voor een perfecte co-existentie van de meest nobele dag na de weekeinddagen?