Paard naar F3. De wereld is veranderd in een schaakbord. De Netflix-serie van het moment, The Queen’s Gambit, gaf elke pakketbezorger minstens een bord of een set speelstukken mee voor de kerstperiode. Walter Tevis schreef het boek achter de serie. Hij stierf al in 1984, dertien jaar voor Netflix werd opgericht en het bedrijf dvd-films per post begon rond te sturen. De Amerikaanse schrijver zou de wereld van nu niet durven verzinnen.
Schaak kan heel ingewikkeld zijn en toch zijn de regels vrij eenvoudig. Een pion slaat schuin en iedereen heeft twee torens die in horizontale of verticale richting bewegen. Tegenwoordig zijn er spelers die vinden dat een toren ook schuin het veld mag oversteken – als dat zo uitkomt. Soms is het bestormen van een overheidsgebouw een grote schande en verdient dergelijke terreur minstens tien jaar eenzame opsluiting, een andere keer verandert een bestorming in een heldendaad en is het eigen schuld dikke bult, want tja, dat krijg je nou als je de verkiezingen steelt.
Donald Trump is misschien wel de slechtste schaker ter wereld en toch wint hij altijd, ook als hij verliest.
In de eerste aflevering van de miniserie legt de weeshuisconciërge hoofdrolspeler Beth Harmon uit wat je moet doen als de tegenstander je klem zet, als elke zet zinloos is. Opgeven. De koning omleggen. Uit respect voor de ander, maar vooral ook uit respect voor jezelf. Daarna, als niemand je ziet, mag je jezelf verdrinken in je woede.
Sommige koningen blijven altijd rechtop staan, zelfs als ze geen kant op kunnen. Waarom ook niet? Vanuit de schaduwen wachten pionnen op een teken om van links of rechts het veld te bestormen en hun koning te verlossen. Schaakmat bestaat even niet meer. Middelvinger naar E8.
IIk schreef dit op