Als je dit leest, koop je wel eens een boek. Denk ik. Ik vermoed dat jij bovendien iemand bent die liever bij de lokale boekhandel bestelt dan bij de bolle blauwe reus. Leer mij jou kennen. Eigenlijk heeft de volgende aansporing dus weinig zin, maar goed: ik doe mee. Een beetje sociale auteur plaatst vandaag namelijk de oproep om de boekhandel te steunen. Koop lokaal, juist nu, ja natuurlijk!
Een op de drie boekhandels gaat omvallen, waarschuwde Anne Schroën, directeur van de Koninklijke Boekverkopersbond. Al die hardwerkende, toegewijde, bezielde en veelal lieve boekhandelaren verdienen beter.
Door de ernst van de coronacrisis horen er maar liefst twee hashtags bij de campagne van het CPNB: #koopnueenboek en #steunjeboekhandel. De campagne is goed, een broodnodige waarschuwing voor iedereen die van lezen (of een levendige winkelstraat) houdt, maar misschien is het niet de campagne die we moeten voeren.
De lezer is óók stervende. En nee, dat is niet zomaar een overdrijving. Het R-getal moet omlaag, en nee, dat is niet zomaar een vergelijking. De helft van de scholieren leest nooit een roman of een langer verhaal. Eén op de drie vindt lezen zelfs stom en pure tijdverspilling. Na covid-19 volgt het virus van de ontlezing.
Willen we de boekhandels echt redden, dan moeten we de lezer redden. Dat is ook een oproep waard.
Corona dwingt ons nu om het later vooruit te schuiven. Eerst overleven. Dus dan nu toch de oproep: #koopnueenboek en #steunjeboekhandel.
Ondanks mijn manshoge leesstapel heb ik zojuist een roman besteld bij Den Boer in Baarn, waar ik drie van mijn vier romans heb gepresenteerd. Mijn keus viel op De terugkeer van Esther Gerritsen. Zo steun ik de lokale boekhandel én de Nederlandse auteur.
Voor die laatste groep bestaat trouwens nog geen hashtag, dus ik voel me geroepen om de hashtag #geefbroodaannederlandseauteurs aan de campagne toe te voegen (let er wel op dat je geen lettertjes omwisselt of vergeet).
Lang leve de boekhandel!
IIk schreef dit op