Elk afscheid vraagt om reflectie. Jij, Donald, was de president die we even nodig hadden. En met ‘we’ bedoel ik de mensen die niet op jou konden stemmen. Je was de bullebak die ons leerde om terug te slaan. Dat is een bedankje waard.
De grootste democratie van de wereld, het prototype, blijkt een kermis met iets te veel schiettenten.
Je redde de Europese Unie in een bloody moeilijke tijd. Jij gaf de EU gewicht. Dit vreemde en wankele verbond tussen anderstaligen betekent iets. We moesten onszelf maar beschermen tegen de vijand – en wie de vijand was, zochten we zelf maar uit. Als je naar Europa kwam, was dat voor fotosessies of een potje golf.
Natuurlijk kijken we vanaf deze kant van de oceaan nog altijd naar Amerika. Maar nu slechts ter vermaak.
Donald, je leerde ons dat wij het helemaal niet zo slecht hadden. Als we klaagden over ons coronabeleid, dachten we aan de doodskisten in Central Park.
Door jouw plotse verkiezing verzilverden de Europese populisten de jaren daarop een stuk minder zetels dan verwacht. Volgens de duiders kwam dat door jou.
Eigenlijk maakte jij Rutte III mogelijk. Geen duider heeft dit nog opgemerkt, maar het aftreden van Mark Rutte en zijn ploeg is vermoedelijk een solidariteitsverklaring aan jou, Donald.
Hoewel de democratie je weinig deed, deed jij veel voor de democratie. Je leerde ons dat onze stem ertoe doet. In het hokje en op de straten en pleinen.
Je startte geen oorlog – in het buitenland.
Je dronk thee met Kim Jong-un en wodka met Vladimir Poetin.
Je zette Chinese bedrijven, en dus het Chinese regime, op de zwarte lijst.
Je hebt Lange Frans van het internet gesleept.
Make America great again: dat is je niet gelukt. Amerika is een hittepit die te lang in de magnetron heeft rondgedraaid en nu voor altijd een beetje naar fik ruikt. Als kind ruimde je nooit je kamer op. Daar had je mama voor. Joe Biden mag nu jouw mama spelen.
Hier gaan we weinig aan jouw opvolger hebben, ook al denken we misschien van wel. Hij zal weer vriendjes met ons willen worden. Een vriendje dat ons soms vraagt onze lunch aan hem af te staan. Een vriendje dat van ons verlangt om samen een ander kindje in elkaar te slaan.
Eigenlijk, Donald, was jij helemaal niet de president van Amerika. Je was de president van alle landen behalve van de Verenigde Staten. Jij was onze president.
Bedankt. Het was de beste fake reallifesoap aller tijden.
IIk schreef dit op