Is Nederland een bananenrepubliek? De twitterzuil van ons land meent van wel. Ondanks staatsbaas Willem-Alexander der Nederlanden, ondanks onze nationale voorliefde voor de appel – de banaan staat op plaats twee. Een bananenrepubliek. Wie deze bewering zorgvuldig afpelt, moet concluderen dat Nederland geen bananenrepubliek is. Nederland is ten hoogste een appelmonarchie. Een land van foutje, bedankt.
Zo begint het! Fraude! Dictatuur! Het kartel kent geen schaamte!
De meeste kritiek komt van Forum voor Democratie en hun achterban, terwijl juist deze partij in verhouding veel oudere stemmers trekt (evenals het CDA en de PvdA, en enkele kleine, nieuwe partijen). Het zou van klasse getuigen als Thierry zijn D66-collega zou bedanken voor haar rommelige redding van het democratische proces.
Dat gebeurt natuurlijk niet. De critici volharden in hun kritiek, ook al mogen ze meekijken hoe de stemmen worden geteld. Een bananenrepubliek dus. Misschien hebben ze gelijk. Ik zoek het woord voor de zekerheid op in het eerste deel van de kloeke Van Dale-trilogie. Tussen bananeneter (een rare vogel) en een bananenrokje (een erotisch prikkelend rokje van bananenplantbladeren) staat het volgende:
Bananenrepubliek: (met name klein, in de tropen gelegen) land met instabiele politieke toestand, vaak in sterke mate afhankelijk van buitenlands kapitaal en onder een militaire dictatuur.
Dit weekend trapt de lente af en dus gaat het in ons land weer vriezen. Tropisch? Nee. Klein? Ja, maar wel groter dan Malta en Andorra, dus het is maar hoe je het bekijkt. Na tien politiek stabiele jaren ruikt het Torentje naar Mark Rutte. De vaccinatiecampagne overdragen aan defensie? Onze regering laat de militairen liever door de Veluwse modder tijgeren.
Nederland is geen bananenrepubliek.
Nederland is een appeltjesmonarchie. Een jonagold uit het vuistje. Zelfgemaakte appelmoes naast de lasagne. Een Elstar in de lunchtrommel en een gifgroene Granny Smith voor de slechte verliezer van morgen.
IIk schreef dit op