Vroeger was alles beter. Dat weet iedereen, behalve zij die te jong zijn om met weemoed aan het verleden te denken. Zij zullen het echter nog leren, zodra de jeugdpuistjes en de depressieve buien vervallen. Wis en waarachtig!
Ook het geschreven en gesproken woord was vroegâh veel frisser. Het vocabulaire van de doorsnee Nederlander valt moeilijk te omschrijven als omvangrijk en diepgaand. Integendeel: mensen spreken vandaag de dag met dezelfde tong, hier en daar verrijkt met trieste verbasteringen die men opraapt van de stoeptegels.
Gelukkig is er hoop: het Neerlandsch Genootschap ter bevordering van het Belegen Woord ontrukt belegen woorden aan de vergetelheid. En wij, liefhebbers van het woord, helpen het genootschap zodat, om met het Neerlandsch Genootschap ter bevordering van het Belegen Woord te spreken, ‘het plezier in het herontdekken van gekende doch verwaarloosde taaljuwelen’ wordt gestimuleerd.
En plezierig is het zeker. Het is een roemenswaardig actie. Hoewel het genootschap de huidige taal niet wil afvallen, behoor ik tot de extremistische (en onofficiële) tak van het taalinstituut. Kitscherige verzinsels uit de moderne tijd behoren gedeporteerd te worden naar het land van herkomst. Toedeledokie!
De mogelijkheid om sierlijke woorden van vroeger plechtig te adopteren op de website van het Neerlandsch Genootschap ter bevordering van het Belegen Woord, bevordert de terugkeer van gegronde taalkunst. Laat de Nederlandse taal wederom floreren. Alstublieft.
Ik doe ook mee. Mijn adoptiekind is ‘huldeblijk’ geworden (en daarom hét woord van deze woensdag). Een woord dat past bij de reanimatie van oude woorden, want een dergelijk plan – van revolutionaire aard – behoort ondersteuning te krijgen van de gehele (schrijvers)populatie. Als huldeblijk jegens het Neerlandsch Genootschap ter bevordering van het Belegen Woord en hun roeping beloof ik plechtig meer van deze prachtige vergeten belegen woorden te adopteren en deze meer dan regelmatig af te stoffen.
Laat bejaarde woorden als ‘huldeblijk’ nondepiekes niet sterven!
De woensdag is een weekbreker en daarom geliefd onder de werkmieren van onze koningin. Maar wie breekt de woensdag, zodat ook de breukdag wordt gebroken voor een perfecte co-existentie van de meest nobele dag na de weekeinddagen? Hét woord van de woensdag natuurlijk. Om de week krijgt een ander woord een score-etiket. Hoe meer vandalen hij of zij scoort (ja, dames en heren, ook de Nederlandse taal herbergt mannetjes en vrouwtjes) hoe beter het woord.
IIk schreef dit op
Van A tot Z prachtig verwoordt! Jottum.